Rondreis Thailand 2018
Dag 21
Vandaag naar de Hellfire Pass gereden.
Dit is een deel, van de Birma spoorlijn die door de krijgsgevangenen van de Japanners diende aangelegd te worden tussen het toenmalige Birma (Myanmar) en Thailand tijdens WOII..
Men noemt het ook de dodenspoorlijn omdat veel krijgsgevangennen en burgers daar gestorven zijn.
De krijgsgevangenen waren voornamelijk Australiers, Engelsen, Nederlanders en andere geallieerde soldaten.
De spoorlijn was in totaal 415 Km lang. Men schat dat tussen 180000 en 250000 Aziatische arbeiders en 61000 krijgsgevangenen aan de spoorlijn hebben gewerkt. Er zijn 90000 Aziatische arbeiders en 12000 krijgsgevangenen gestorven tijdens de aanleg van de spoorlijn.
Van het krijgsgevangen kamp naar de plaats van de spoorlijn moesten de gevangenen 6 Km gaan, en dit op blote voeten. Zij moesten dan tot 18 uur per dag werken aan de spoorlijn.
We hebben slechts een deel van de spoorlijn gedaan en dit was al zeer vemoeiend. We hebben dan nog geen arbeid moeten verrichten. Ook hadden wij goed schoeisel aan en zelfs met goed schoeisel is het een moeilijk begaanbaar pad.
Je krijgt bij binnenkomst een koptelefoon met digitale afspeelunit. Langs het trail zijn er nummers aangegeven. Dit nummer tik je in op je digitale afspeler en je hoort uitleg, ja zelfs in het Nederlands, over wat er zich hier heeft afgespeeld. Je wordt stil van het verhaal dat men verteld. Er zijn tevens getuigenissen van overlevenden die hebben meegewerkt aan deze spoorlijn.
Als je in de buurt van Kanchanaburi bent, is dit zekere een aanrader. Je voelt een diep respect voor de vele gestorven Aziaten en krijgsgevangenen.
Dit was onze laatste dag samen. Rudy en Gerda rijden van Kanchanaburi naar Hua Hin. Wij rijden rechtstreeks naar de familie in Maha Sarakham.
We zien elkaar terug in Bangkok op 31/07. We verblijven daar 2 nachten in een hotelletje niet ver van de luchthaven. Op 02/08 nemen we dan het vliegtuig terug richting België.
Vandaag naar de Hellfire Pass gereden.
Dit is een deel, van de Birma spoorlijn die door de krijgsgevangenen van de Japanners diende aangelegd te worden tussen het toenmalige Birma (Myanmar) en Thailand tijdens WOII..
Men noemt het ook de dodenspoorlijn omdat veel krijgsgevangennen en burgers daar gestorven zijn.
De krijgsgevangenen waren voornamelijk Australiers, Engelsen, Nederlanders en andere geallieerde soldaten.
De spoorlijn was in totaal 415 Km lang. Men schat dat tussen 180000 en 250000 Aziatische arbeiders en 61000 krijgsgevangenen aan de spoorlijn hebben gewerkt. Er zijn 90000 Aziatische arbeiders en 12000 krijgsgevangenen gestorven tijdens de aanleg van de spoorlijn.
Van het krijgsgevangen kamp naar de plaats van de spoorlijn moesten de gevangenen 6 Km gaan, en dit op blote voeten. Zij moesten dan tot 18 uur per dag werken aan de spoorlijn.
We hebben slechts een deel van de spoorlijn gedaan en dit was al zeer vemoeiend. We hebben dan nog geen arbeid moeten verrichten. Ook hadden wij goed schoeisel aan en zelfs met goed schoeisel is het een moeilijk begaanbaar pad.
Je krijgt bij binnenkomst een koptelefoon met digitale afspeelunit. Langs het trail zijn er nummers aangegeven. Dit nummer tik je in op je digitale afspeler en je hoort uitleg, ja zelfs in het Nederlands, over wat er zich hier heeft afgespeeld. Je wordt stil van het verhaal dat men verteld. Er zijn tevens getuigenissen van overlevenden die hebben meegewerkt aan deze spoorlijn.
Als je in de buurt van Kanchanaburi bent, is dit zekere een aanrader. Je voelt een diep respect voor de vele gestorven Aziaten en krijgsgevangenen.
Dit was onze laatste dag samen. Rudy en Gerda rijden van Kanchanaburi naar Hua Hin. Wij rijden rechtstreeks naar de familie in Maha Sarakham.
We zien elkaar terug in Bangkok op 31/07. We verblijven daar 2 nachten in een hotelletje niet ver van de luchthaven. Op 02/08 nemen we dan het vliegtuig terug richting België.
.jpg)
Reacties
Een reactie posten