DAG 19 : 5 feb 23

Vandaag onze laatste dag in Chiang Rai.

Op het menu staan 3 tempels, die totaal verschillend zijn.

Eerst rijden we naar Wat Rong Khun, beter bekend als de witte tempel.

In de jaren 90 ws de tempel in verval geraakt. De beroemde Thaise kunstenaar  Chalermchai Kositpipat, afkomstig uit Chiang Rai, besloot het tempelcompkex te kopen en te verbouwen.

De Witte Tempel is namelijk niet alleen een tempel, maar ook een enorm kunstwerk. Een groots eerbetoon aan de boeddhistische leer én aan Thailand.
De Witte Tempel toont het pad naar de hemel. En daar kom je, volgens de boeddhistische leer, door je te focussen op de geest en af te zien van wereldse verleidingen, verlangens en hebzucht.De achterliggende boodschap is tot in het kleinste detail af te lezen. De witte kleur, die voor de puurheid staat. De reflecterende spiegels, die voor wijsheid staan en letterlijk aanmoedigen tot reflectie. De handen, die symbool staan voor ongetemde verlangens. En de brug zelf, het ultieme symbool voor de cyclus van dood en wedergeboorte, naar een leven vol geluk. Nadat je bent overgestoken naar het ‘hiernamaals’, kom je aan in het hoofdgebouw; ook wel de ubosot genoemd. Hier zijn muurschilderingen te zien van de verlichte Boeddha.

p

Van de ene zijde van de stad rijden we volledig naar de andere zijde van Chiang Rai. We bezoeken het Baandam museum, ook beter gekend als de zwarte tempel.
Het Baandam museum werd ontworpen door de Thaise kunstenaar Thawan Duchanee. Het is niet 1 gebouw maar een verzameling van 40 grotere en kleinere huizen in allerlei vormen en gebouwd van allerlei soorten materiaal (hout, glas, steen, terracotta). Deze huizen bevatten een groot aantal van zijn werken, te weten schilderijen, beeldhouwwerken, dierlijke beenderen en huiden, hoorns, zilver, goud en velerlei andere kunstvoorwerpen. Thawan werkte tot aan zijn dood aan dit museum.

We rijden terug richting van ons hotel. Op de terugweg doen we nog een laatste tempel aan : Wat Rong Seur Ten. Deze tempel staat bekend als de blauwe tempel.

De bouw van de blauwe tempel begon in 2005. Deze werd opengesteld voor het publiek in 2016 en de bouw eindigde volledig in 2018.

De leider van het project was de Thaise architect Phutha Kabkaew

De blauwe tempel werd gebouwd op de ruïnes van een oude tempel die al meer dan 100 jaar werd vergeten.

Het belangrijkste kenmerk is de indigo blauwe kleur die overheerst, in combinatie met gele of gouden tonen die een uniek contrast creëren.Maar het sterke punt zit binnen, een volledig witte Boeddha van 6.5 meter hoog.

Morgen is een lange trip naar Phitsanulok. Daarom brengen we de namiddag rustig door aan het zwembad.